2018-11-11 XXXII Niedziela Zwykła
1. Opowieść o ubogiej wdowie, wrzucającej do skarbony ostatnie grosze, stanowi pewnego rodzaju pociechę, że świat nie składa się z samych obłudników, chciwców i poszukiwaczy wysokich stołków i pierwszych miejsc na ucztach. Są jeszcze wśród nas ludzie prości, skromni, z gruntu uczciwi, bezinteresowni, usuwający się w cień, bezgranicznie ufający Bogu. I na nich się buduje. Bo Oni są uczciwi wobec Boga, wobec drugiego człowieka i wobec siebie samego.